Pan Michał Kurtyka
Minister Klimatu i Środowiska

Szanowny Panie Ministrze!
W związku z nasilającą się medialną nagonką na wilka, niedawnym postulatem Polskiego Związku Łowieckiego o wznowienie polowań na wilki, stanowiskiem podkarpackich samorządowców domagających się odstrzału redukcyjnego wilka, stanowczo SPRZECIWIAM SIĘ próbom poluzowania statusu ochronnego tego gatunku w Polsce i wszelkim próbom przywrócenia polowań i odstrzału redukcyjnego wilka na terytorium mojego kraju. Z przykrością muszę stwierdzić, że ostatnia zgoda dyrektora GDOŚ na odstrzał trzech wilków w rejonie Brzozowa stworzyła niebezpieczny precedens, który może zniweczyć ponad dwie dekady funkcjonowania ochrony gatunkowe wilka w Polsce.
Jak pokazał przykład z Brzozowa wciąż brakuje stałego zespołu ekspertów, złożonego z badaczy dużych drapieżników, pracowników parków narodowych, osób znających biologię drapieżników i weterynarza, który mógłby przeprowadzić całą procedurę dotyczącą wyjaśniania i rozwiązywania sytuacji konfliktowych z udziałem zwierząt. Niestety do dziś nie powstała grupa interwencyjna, która byłaby gotowa do podjęcia w sposób profesjonalny działań na rzecz minimalizacji konfliktów z dużymi drapieżnikami. Pomimo postulatów przyrodników wciąż nie doszło do utworzenia takiego zespołu, tam, gdzie jest potrzebny najbardziej – w województwie podkarpackim. Przykład Tatrzańskiego Parku Narodowego, gdzie taki zespół funkcjonuje dowodzi, że tak grupa może skutecznie przeciwdziałać, najczęściej w bezkrwawy sposób sytuacjom konfliktowym na linii człowiek-zwierzę i uznawanym za niebezpieczne.

Dlatego apelujemy o:

1. Utrzymanie ścisłej ochrony gatunkowej wilka w Polsce i zakazu odstrzałów redukcyjnych w Polsce.
2. Utworzenie stałych i profesjonalnych grup interwencyjnych, zdolnych do szybkiego reagowania w tych regionach, gdzie dochodzi najczęściej do sytuacji konfliktowych z dużymi drapieżnikami, ze szczególnym uwzględnieniem Podkarpacia.
3. Podjęcie zdecydowanych działań na rzecz edukacji dotyczącej mitów i faktów na temat wilka, adresowanych również do mediów, które upowszechniają wprowadzające w błąd informacje na temat wilka.

Nasz kraj mógłby stać się modelowym przykładem dla całej Europy, jak można chronić wilka, minimalizując ryzyko sytuacji konfliktowych z udziałem tego gatunku. Być może utrzymanie ochrony gatunkowej wilka w Polsce nie jest dobrze widziane przez miłośników polowań z innych krajów Europy, gdzie do wilka można strzelać pomimo niskiej liczebności tego gatunku. Liczę, że osoby odpowiedzialne za ochronę środowiska w Polsce nie ulegną presji ze strony różnych grup zainteresowanych wznowieniem odstrzału wilka i polowaniem na ten gatunek.